There is a crack in everything, that's how the light gets in
Het venster in de slaapkamer voelt koud en klam. Druppels rollen voorzichtig omlaag en verzamelen in het dichtgeslipte gootje. Ze legt haar wang op het vochtige raam en tuurt in het donker. Geen beweging te zien, geen lichtje dat dichterbij komt. Ze ijsbeert door de kamer en bestudeert de posters van perfect gevormde meisjesidolen. Moedeloos... Lees verder →
“Laat mij hier maar achter, ik ben toch niks dan last”. Met deze woorden geeft hij aan dat ze geen moeite moet doen om hem mee te krijgen. Antwerpen is de zesde stad die ze deze week bezoeken. “Ach, het zal wel niet zo veel verschillen van Hamburg of Kopenhagen. Europa is oud en daar... Lees verder →
Vandaag is het aan mij om de winkel te doen. Ik weet niet of ik er zin in heb, maar ik heb geen keuze. Het leuke is wel dat het in de winkel ook rustig kan zijn. Dat er niemand op mijn vingers staat te kijken. Zolang er geen klanten zijn. Maar na de middag,... Lees verder →
Oostende, juli 1950 Het lijkt alsof ze naar het water staart, maar wie haar blik kan vangen, zou zien dat die naar binnen is gekeerd. Met opgetrokken schouders en gebogen rug zit de vrouw aan de kade. Loom heft ze haar hoofd en kijkt een ogenblik naar de nieuwe vuurtoren aan de overkant. Daar, waar verderop... Lees verder →
Wabi-sabi 