There is a crack in everything, that's how the light gets in
Het venster in de slaapkamer voelt koud en klam. Druppels rollen voorzichtig omlaag en verzamelen in het dichtgeslipte gootje. Ze legt haar wang op het vochtige raam en tuurt in het donker. Geen beweging te zien, geen lichtje dat dichterbij komt. Ze ijsbeert door de kamer en bestudeert de posters van perfect gevormde meisjesidolen. Moedeloos... Lees verder →
‘Mama, nog een verhaaltje uit je hoofd!’ smeken ze allebei nadat ze proper zijn gepoetst, gewassen en geplast. Voorlezen volstaat niet meer sinds we aan onze reis begonnen zijn. We kruipen gezellig tegen elkaar aan, trekken het deken over ons heen en worden ontvoerd door ons eigen feuilleton. Wat ooit begon als een kleine fantasie,... Lees verder →
Liefste Mie, Ik zie je zo al wegkruipen als elfjarig meisje met schaamrood op de wangen als je tante Bert weer een van haar kuren uithaalt. Je kon er als metekind nooit onderuit als ze je voor een tochtje in de stad kwam schaken. Wandelend op de Linkeroever verdwijn je liefst achter de bosjes als... Lees verder →
Het einde van de missie is nabij. De oorlog in Kosovo geluwd. Het Nederlandse KFOR*-bataljon richt haar aandacht op de terugkeer naar huis. We raken in gesprek tijdens hun bezoek aan het dorp waar wij als vrijwilligers verblijven. De taal verbindt, de intentie om aan vrede te werken ook, de visie over de aanpak ligt dan weer... Lees verder →
Vandaag is het aan mij om de winkel te doen. Ik weet niet of ik er zin in heb, maar ik heb geen keuze. Het leuke is wel dat het in de winkel ook rustig kan zijn. Dat er niemand op mijn vingers staat te kijken. Zolang er geen klanten zijn. Maar na de middag,... Lees verder →
Wabi-sabi 