Adieu

Raphael, je was mijn vlucht, mijn rebound, mijn engel Bij jou mocht ik schuilen als ik het leven wilde doorgronden Je bood me een dak onder de sterrenhemel Beschutting onder je vleugels tijdens koude avonden Vanuit jouw bed hoorde ik 's nachts de regen roffelen ‘s Ochtends de vogels kwetteren Hitsige paarden hinniken Liederen klinken... Lees verder →

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑